3 πράγματα που αγαπήσαμε και 2 πράγματα που μισήσαμε για το 'Trumpet On The Cliff'
- Κατηγορία: Ταινία
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ασχολήθηκα με τον κόσμο της ιαπωνικής ταινίας, και τι καλύτερη επανεισαγωγή από το ' Τρομπέτα στον γκρεμό », μια κορεατική-ιαπωνική συμπαραγωγή του 2016 σε σκηνοθεσία Han Sang Hee. Ένα ονειρικό μελόδραμα με φόντο τις αιθέριες παραλίες της Οκινάουα και τα παραθαλάσσια δάση, η ταινία εξερευνά τα θέματα της οικογένειας και της αγάπης με έναν ήσυχο, ελικοειδή τρόπο.
Το 'Trumpet on the Cliff' είναι η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που ονομάζεται Aoi (Nanami Sakuraba) που κάνει μεταμόσχευση καρδιάς και κατευθύνεται στο νησί της Οκινάουα για να αναρρώσει. Ενώ εκεί, γνωρίζει τον Τζι Οχ, έναν μισό Κορεάτη-μισό Ιάπωνα νεαρό που ζει στο νησί. Οι δυο τους έρχονται κοντά και η Aoi πρέπει να αντιμετωπίσει κάποια πράγματα για τον εαυτό της ενώ θεραπεύει.
Αν και η παρακολούθηση του 'Trumpet on the Cliff' ήταν ευχάριστη, υπάρχουν επίσης μερικά πράγματα που θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα. Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, ας βουτήξουμε στα τρία πράγματα που μας άρεσαν και στα δύο πράγματα που μισούσαμε στο 'Trumpet on the Cliff'.
Αγαπημένος: Byung Hun
Θα παραλείψω να συντάξω αυτήν τη λίστα χωρίς να αναφέρω πρώτα τον άνδρα σταρ, Byung Hun, παλαιότερα γνωστό ως L.Joe of Teen Top. Αυτός ο ιαπωνόφωνος ηθοποιός που έγινε είδωλο παίζει έναν μυστηριώδη, γλυκομίλητο νεαρό άνδρα που ονομάζεται Τζι Ο, ο οποίος λατρεύει την τρομπέτα του, τα δελφίνια και τη θάλασσα. Η χημεία του με την κορυφαία ηθοποιό Nanami Sakuraba είναι ευχάριστη και γλυκιά και η ικανότητά του να απαθανατίζει τις κοντινές λήψεις του σκηνοθέτη Han Sang Hee με τα μάτια και το χαμόγελό του είναι ισχυρή. Ο Byung Hun κάνει σταθερά βήματα στον κόσμο της υποκριτικής και η δουλειά του στο 'Trumpet on the Cliff' απλώς προσθέτει σε αυτό.
Μισημένο: Ο βηματισμός
Απέχει πολύ από τον φρενήρη ρυθμό των πολλών-α-Κ-δραμάτων, το «Trumpet on the Cliff» όχι μόνο είναι επιεικής στον σχολαστικό ρυθμό του, αλλά είναι τελείως αργό. Στην αρχή, η συρόμενη γραμμή της πλοκής προσθέτει στη συνολική ιδιότροπη φύση της ταινίας με τις σταγόνες της φαντασίας, τα υπέροχα θαλασσινά τοπία και τη γενική απόλαυση των μικρών στιγμών και της ομορφιάς του σκηνικού. Ωστόσο, η παρατεταμένη έκθεση στον ρυθμό που μοιάζει με σαλιγκάρι είναι κουραστική και με έκανε να ευχηθώ να επιταχύνει τα δύο τρίτα της ταινίας.
Loved: Η μουσική
Ένας τύμπανας χτυπά σαν μίμηση καρδιακού παλμού και ανοίγει την ταινία καθώς η Aoi ξαπλώνει στο χειρουργικό τραπέζι λίγες στιγμές πριν από τη μεταμόσχευση καρδιάς της. Η χρήση της μουσικής και του ήχου συνεχίζεται εξίσου έξυπνα σε όλη την ταινία, φέρνοντας τη νωχελική μελωδία μιας τρομπέτας στο αεράκι, τις μαιάνδρες γραμμές του πιάνου και την παρακμιακή αρμονία που όλα συμπληρώνουν τον παράδεισο της παραλίας που παίζουν οι Aoi και Ji Oh.
Μισημένο: Η προβλεψιμότητα
Αρκετά νωρίς στην ταινία, ήταν εύκολο να μαντέψει κανείς ποιος ήταν πραγματικά ο Ji Oh, κάτι που αφαίρεσε λίγο τη διασκέδαση από την παρακολούθηση του ταξιδιού του Aoi. Είναι ένα μυστήριο για εκείνη και μπορούμε να επιδοθούμε στην περιέργειά της για εκείνον μαζί της για πολύ λίγο πριν φανεί ποιος είναι ο ρόλος του στη ζωή της. Οι πληροφορίες είναι ανεπιθύμητες. Θα έπρεπε να είχε μείνει κρυμμένο περισσότερο για να ανακαλυφθεί το μυστήριο και να αναθερμανθεί ο ρομαντισμός.
Αγαπημένος: Η εστίαση στην οικογένεια
Από τα πρώτα λεπτά της ταινίας μέχρι το τέλος της, υπάρχει μια αίσθηση γαλήνης που επικρατεί γύρω από την Aoi, τη μητέρα της, τον θείο της και τον αξιολάτρευτο ξάδερφό της. Η ειρήνη αναπτύσσεται από την αγάπη και τον σεβασμό μεταξύ των μελών της οικογένειας και είναι ένα συναίσθημα που καλλιεργείται από τον Ji Oh και από τον Koichi (Yuki Kubota), τον πρώην φίλο της Aoi που εξακολουθεί να νοιάζεται για εκείνη και την οικογένειά της. Είναι όμορφο το πώς η οικογένεια είναι πηγή δύναμης και άνεσης για κάθε μέλος.
Soompiers, έχετε δει το 'Trumpet on the Cliff;' Αν ναι, τι πιστεύατε; Αν δεν το έχετε δει ακόμα, πέστε στον φανταστικό κόσμο του «Trumpet on the Cliff»:
Raine0211 είναι λάτρης όλων των πραγμάτων της Κορέας, ειδικά της K-pop, του K-drama και του κορεάτικου φαγητού. Όταν δεν γράφει για το Soompi, παίζει τσέλο και τραγουδά. Επιδίδεται με χαρά σε όλα τα είδη K-pop, αλλά οι προκαταλήψεις της είναι SHINee, INFINITE και VIXX.
Αυτήν τη στιγμή παρακολουθείτε: ' Νιώσε καλά να πεθάνεις ' και ' Συνάντηση ”
Ανυπομονώ να: 'Προμηθέας'
Αγαπημένα δράματα όλων των εποχών: ' Θεραπευτής », « Απάντηση 1988 », « The King 2 Hearts ”